පාකිස්තාන ජනගහනයෙන් කුඩා ප්‍රතිශතයක් අසමානුපාතික ධනයක් හිමිකරගෙන සිටීම රට මුහුණ දී සිටින අර්බුදයන් තවත් ත්‍රීව කරන බව විශේෂඥයින් පෙන්වා දෙයි.
ජාත්‍යන්තර වාර්තාවකට අනුව, පකිස්තාන කුටුම්භවලින් සියයට 10ක් රටේ ආදායමෙන් සියයට 42ක් උපයන අතර පහළ සියයට 50 උපයන්නේ සියයට 13ක් පමණි.
මෙයින් අදහස් කරන්නේ පකිස්ථානයේ ධනවත්ම කුටුම්භ දුප්පත්ම කුටුම්භවල ආදායම මෙන් තුන් ගුණයකට වඩා වැඩි ආදායමක් උපයන බවයි.
ධනය බෙදී යාමේ මෙම විෂමතාවය රටේ ආර්ථික හා සමාජ සංවර්ධනය සඳහා පුළුල් ප්‍රතිවිපාක ඇති කරයි.
කුඩා ප්‍රභූ පැලැන්තියක් අත ධනය සංකේන්ද්‍රණය වීම හේතුවනේ දරිද්‍රතාවයේ වෙසෙන අයට බොහෝ විට සෞඛ්‍ය සේවා සහ අධ්‍යාපනය වැනි මූලික සේවාවන් සඳහා ප්‍රවේශය නොමැති වීමෙන් අසමානතාවය තව තවත් උග්‍ර වේ.
තවද, පකිස්ථානයේ ප්‍රධාන ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවී වෙනස්කම් ඇති අතර, කාන්තාවන් නිතර වෙනස් කොට සැලකීම්වලට ලක්වන අතර අධ්‍යාපනික හා රැකියා අපේක්ෂාවන් සීමිතය.
තවද, ආදායම් බෙදී යාමේ අසමානතාවය, සමාජ හා දේශපාලන නොසන්සුන්තාවයට හේතු විය හැකි බව විශේෂඥයින් පෙන්වා දෙයි.
පකිස්ථානය වඩාත් ප්‍රගතිශීලී බදු ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කළ යුතු අතර එහිදී ඉහළ ආදායම් ලබන පුද්ගලයන් තම ආදායමෙන් වැඩි ප්‍රතිශතයක් බදු වශයෙන් ගෙවිය යුතුය.
මෙමගින් රජයේ ආදායම ඉහළ නංවන අතර අඩු ආදායම්ලාභීන්ට උපකාර වන සමාජ සේවා සහ යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය සඳහා අරමුදල් සැපයීමට හැකිවනු ඇති.
